Jak postrzegano lekarzy w starożytnej Mezopotamii?

Zwyczaje starożytnych społeczności różniły się w zależności od lokalizacji. Trudno było o media, które przekazywały powszechne tradycje i podobieństwa kulturowe. Dlatego też nawet w tym samym państwie, na różnych jego obszarach wierzenia religijne nieco się różniły. Mimo wszystko z zakresu medycyn Mezopotamczycy mieli pewne podobieństwo niezależnie od lokalizacji. W społeczeństwie korzystali z usług lekarza. To, że dawniej brakowało medyków, jest mitem. W Mezopotamii istniały dwa rodzaje lekarzy.

Lekarz Asu – specjalista od chorób empirycznych

Uzdrowiciela nazywano wówczas Asu. Był to typowy lekarz, który specjalizował się w doglądaniu pacjentów. Oczywiście w tamtych czasach brakowało mu wiedzy z wielu zakresów. Nie możemy porównywać dzisiejszych lekarzy do kogoś, kto praktykował medycynę kilka tysięcy lat wstecz. Istniał również drugi rodzaj medyka, działał za pośrednictwem praktyk, które dzisiaj nazywamy magią. Nazywano go wtedy Asipu. Lekarze ci różnili się między sobą w praktyce medycznej. Pomimo tego ich rezultaty związane z leczeniem były bardzo podobne.

Zajmowali się nawet podobnymi schorzeniami. Obywatele przychodzili do Asu lub Asipu z tymi samymi problemami. Byli to medycy o eklektycznych specjalizacjach. Mezopotamczycy przychodzili zarówno do Asu i Asipu z problemami natury zarówno stomatologicznej, jak i chirurgicznej. Ciekawostką jest to, że lekarze czuwali nad narodzinami dzieci. Według starożytnych zapisków otrzymywali większe wynagrodzenie za odebranie porodu mężczyzny, aniżeli w przypadku narodzin kobiety.

Na czym polegały obrzędy magiczne w medycynie?

Zgodnie ze starożytną historią, niektóre księgi podają, że Asipu był kimś w rodzaju zaklinacza. Ludzie wierzyli, że miał moc wypędzania grzechów. Wówczas nauka podawała, że grzechy były jedynym rodzajem choroby i przykrości ludzkich. Dlatego też z chęcią obywatele zgłaszali się do zaklinaczy, którzy mieli mieć moc wypędzania grzechów. Mimo wszystko szczegóły dotyczące praktyk Asipu, pozostają spekulacją. Wiemy jedynie tyle, że wspomagali się oni za pośrednictwem ziół podczas leczenia pacjentów. Niewiele wiemy o praktykach magicznych.